De stad & gezelschap!

Nieuwe ontwikkelingen.

Vrijdag had ik een vrije dag, maar bij het opstaan dachten ze dat het misschien toch beter is als ik morgen naar de stad zou gaan! Prima, dus ik ben lekker begonnen met vegen met ’n bosje takken, de vloer moppen en wat was ophange. Daarna bleek dat het toch handiger was als ik toen naar de stad zou gaan want zaterdag is weekend (jaja, ook in Kenia) en dan zou de bank dicht zijn (of het geld op zijn.. hahaha) Duss, met Malien (vrijwilligster hier uit Kenia) op naar de stad. In een matatu, een busje dat op instorten staat, de keniaanse wegen verkennen. De stad heerlijk verkent en kennis gemaakt met de keniaanse markt, dit is een ervaring opzich! Als blanke ben je een bezienswaardigheid en er waren wel 10 mensen die zich aandiende als persoonlijke shopassistent. Ik werd op een stoel neergeploemt en alles werd me aangedragen. Ik kon al mijn wensen uitspreken en het werd me aangedragen. Het is in Kenia ook de gewoonte dat iedereen je aanspreekt met de woorden: hey, how are you? Erg vermoeiend!
We zijn ook even bij de zee wezen kijken, heerlijk! Lekker windje en een klein strandje. Ik wilde graag evne op de foto met dit strand en mijn Keniaanse vriendin zou een foto maken. Daarna bood ik aan om ook een foto van haar te maken. Maar toen zij een foto van mij maakte had ik haar mijn tas gegeven met portemonnee en telefoon. Voor de foto vond ze het leuk om even de zee in te gaan, vergetend dat ze mijn tas had. Gevolg: telefoon overspoelt door zoutwater, niet echt heeeel goed voor dat ding. Hij ging niet meer aan dus! Nou, ik werd daar niet erg vrolijk van, iedereen die mij een beetje kent weet dat ik dan ook niet heel vriendelijk meer ben... Afrikanen worden niet heel blij van een boze Christine en Christine wordt niet erg blij van Afrikanen met hun bemoeizucht en gepraat.
Maargoed, irritaties opzij schuiven en een nieuwe missie: telefoon repareren. Gelukkig heb je in Kenia 100.000 x dezelfde winkel dus toen het bij klein winkeltje (een gang met vier hokjes mnet ’n gaasje ervoor waar iemand met ’n schroevedraaier, verschillende opladers en een aantal batterijen zit) nummero 1 niet lukte, gingen we door naar nummero 2, er kwam iemand bij met ’n zelfde telefoon die voor ’t gemak ook evne uit elkaar ging, maar ook die wist niet in zijn missie te slagen. Op naar numero 3, toen bleek ook mijn scherm kapot gemaakt te zijn en heb ik de hoop maar op gegeven. Voor 20 euro een oude nokia gekocht met zwart wit scherm maar wel met zaklamp en SNAKE. :)
Al met al een mooie ervaring.
Toen ik thuis kwam stond er nog een verrassing op me te wachten. Nadat ik huilend mijn beklag over de dag gedaan had bij mijn lieve vriendje stond er een blanke Nederlands meisje in de vrijwilligers kamer met het nieuws dat ze hier een aantal dagen zou komen. Ik kon mijn geluk niet op.
Aangezien ik in de stad chips en cola gescoord had, heb ik dus heerlijk zitten praten onder genot van chips, cola op ’n heerlijk balkonnetje met mooi uitzicht. Zij is hier al een aantal keren geweest als vrijwilliger en weet me hier wat wegwijs te maken.
Op zaterdag zijn de kids thuis dus kan ik lekker ’n beejte spelen en de moeders helpen.

- zo tot hier toe had ik zaterdag geschreven, maar toen was er geen gelegenheid meero m op de computer te gaan dus nu ga ik nog even verder -

Zaterdag was 'n heerlijke dag om met de kinderen te rommelen en 'n beetje beter te leren kennen. Het helpt ook dat de andere vrijwilligster hier bekend is, datm aakt het allemaal wat eenvoudiger en kan ik al mijn vragen op 't gemakje bespreken. Daarnaast begreep zij goed in welke situatie ik zat. :) Zondag naar de kerk, haha, wat een ervaring. Veel geschreeuw, erg indrukwekkend! Verder is ook de zondag heerlijk rustig en 's avonds hebben 5 meiden mijn haar zitten vlechten. Helaas geen elastiekjes, dus het was snel weer gedaan met de vlechtjes..
Vandaag naar de stad geweest met Renee (de vrijwilligster) zij kent 'n aantal leuke plekjes en ik heb patat met een hamburger gegeten haha! heeeerlijk na 'n week rijst en bonen! We zijn even bij het strand geweest en ik heb daar kameeeeel gereden. haha heel even. vooral voor de foto, maar toch! hahaha, doodeng.


Zo, nu weten jullie weer even hoe het er hier voorstaat.
Alle liefs uit het verre Kenia,
Een nog blanke Christine.